Pushkar Günlerim ve Stock Videolarım:
Pushkar videolarımı youtube kanalımdan izleyebilirsiniz:
.
http://www.youtube.com/watch?v=50dQxkfaz-E
.
.
Udaipur’dan Pushkar’a otobüsle gelirken o güzelim güney asya’nın palmiyelerle muz ağaçlarıyla pirinç tarlalarıyla dolu yemyeşil manzarasının yerini çöle benzer bozkır manzarası aldı. Sanırsın Konya’dan Burdur’a gidiyorsun. Bomboş arazi, o kadar dandik ki, kimse bir şey bile ekmemiş çoğu yere. Her taraf deve dolu.
Udaipur’da dahil olmak üzere, Pushkar ve sonrasında gittiğimiz jaipur ve amber hep Rajikistan eyaletine bağlı şehirler. Ve bu Rajikistan eyaleti hindistan’ın Pakistan sınırı. Haliyle ortadoğu etkisi çok var.
Hatta o kadar çok ki, Konyadaki insanlar Hindu olsaydı aynen böyle olurlardı muhtemelen.
Bir kere, kadın acaip arka planda. Erkekleri acaip abaza. öyle böyle değil. Bizde köy yerlerinde eşşeğe falan tecavüz olayları olur ya, burda da deveye tecavüz var. Adamların bakışlar çok garipti (özellikle Tuğçe’ye)
Bir de daha kaba insanlar, daha para derdinde insanlar. Hiç böyle huzurlu rahat insan falan değiller. (gerçi tüm hindistan öyle ama kuzey hindistan çok daha fena)
Pushkar küçücük bir kasaba esasında, bir ucundan bir ucuna 20dakkada yürüyorsunuz. Esas olayı dünyanın en büyük deve pazarı kuruluyormuş her yıl 1 haftalığına. (eylül ekim gibi)
Onun dışında hindular için kutsal yerlerden de biriymiş, ziyarete geleni çok oluyormuş. Hakkaten de turistik bir yerdi, yabancı turistin yanısıra hintli turist’de çok vardı
Pushkar’da total’de 5gün kaldık, Udaipur’da zehirlenme sonrasında pushkar dinlenme yeri oldu, ayrıca en merkezi yerinde fotoğraf çekmek yasaktı, kaçak bir kaç çekim dışında pek bir şey çekmedim (çok motivasyonum da yoktu.) ağırlığı videoları düzenlemeye verdim. (videoları harddiskle göndermek için düzenlemeye pushkar’da başladım, 20 gün sonra anca bitirebildim)
3. gün motor kiraladık, kırsalda dolaştık. Dolaşırken tarlanın içinde deve arabasına saman yükleyen 3 kişi gördük. ışık da çok iyiydi, izin isteyip çektim. Pushkar’daki en iyi çekimler oldu.
Ama onun dışında motorla dolaşmak epey vasattı. Normalde kırsalda güzel manzaralar gözükür yemyeşil doğa içini açar falan ama pushkar o kadar kurak ki, hiç bir manzarası yok.
4. gün motorla Ajmer’e gittim. Orda hiç çekim yapmadım, sırf dolaştım. Ajmer tam bir ortadoğu şehri, izmir kemeraltı gibi bir çarşıya girdim motorla, çıkmam 1 saat sürdü kalabalıktan. Böyle her yerden insan çıkıyor, Pushkar’ın aksine Ajmer çok acaip yoğun bir şehir. (ama fotoğraflık pek bir olayı yok en azından ben gezerken çok özel bir şey görmedim)
Pushkar – Ajmer arası 11 km yol, dönerken çok dar vadi gibi bir yerden yokuş yukarı çıkıyordum. motor 10-15 km hızla anca gidebiliyordu ve vadi full Maymun doluydu. çantamın yanında su şişesi koyma yeri var, dışardan gözükebilir şekilde su şişesi duruyordu. Endonezyadaki maymunlar genelde su şişelerini çalmaya uğraşırlardı. Bir an su şişesi için atlarlar mı diye korktum, çünkü hakkaten motor çok yavaş gidiyordu ve vadide 100’den fazla maymun vardı, biri atlasa direk üstümde olurdu. Adrenalin yüklü 2 dakika sonrasında vadi/yokuş bitti sonra tam gaz dağın diğer tarafından aşağı inmeye başladım.
5. gün de Japipur’a doğru erkenden yola koyulduk.
