Hayattaki bug’lar, ve yaşam hackleri üzerine epey konu vardır konuşulacak. Burada ufak bir matematik teorisinden yola çıkarak kısa bir teori paylaşacağım.
Hayat bazen dengede olması için gerekli temel şeye sahiptir. Tahterevallinin İki tarafında da eşit ağırlık yüklüdür ama denge kurulmaz. Bu hayatın kaosudur, ve 300 yıldan uzun zaman önce Guido Grandi (bir matematikçi aynı zamanda filozof ve rahip) bunu 1703 yılında keşfetti. Kendi ismiyle anılan “Grandi’s series” matematikçiler arasında ünlüdür. sıfır bire eşit olabilir yada yarıma..
İşlem şöyle:
….
…..
Bir bakıma kuantuma giriştir bu seri, kaos dolu hayata, varoluşa. Hiç bir şeyin eşit ve düzenli olmadığı hayata giriş. Gözlemcinin etkisine göre (ya da işlem yapan kişi veya kişilere) denklemin iki tarafında aynı veri olmasına karşın, bir taraftaki sonuçla diğer taraftaki sonuç birbirini tutar veya tutmaz.
Bunu hayata da uyarlamak mümkündür. İki insanda aynı değerler olabilir, ama elde edilen sonuç değişir. Aynı miktarda duygu olabilir, ama üzerinde yapılan işleme göre sonuç “hiç”, “yarım” veya “tam” çıkabilir.
Bu yoktan bir şeyin var olabilmesinin kanıtıdır bir bakıma, hiçlik tama dönüşebilir ya da yarıma. Hiçlikten evren (hatta evrenler) oluşabilir, birbirini hiç tanımayan iki insan birbirlerine aşık olabilir, aynı anda aynı dükkandan aldığınız iki üründen biri çalışırken diğeri bozuk çıkabilir vs..
Yani önemli olan elinde olan materyal değil, ondan ne sonuç çıkarmak istediğindir. Hiçlik mi istiyorsun, yarım mı istiyorsun yoksa tamamını mı istediğindir. Ve de elbette bu işlemi doğru yapıp yapamayacağındır.
Ve de isteğini belirledikten sonra gerekli sadeleştirmeyi yapmaktır. Sonsuza giden seriyi, beynimizdeki tonla dolaşan düşünceleri sadeleştirmek gerekir. Denkleme eklediğin her yeni veri (veya düşünce) denklemi bozulmasına olanak verir. Net sonuçların olması onun için çok kıymetlidir. Hayatta “Bug “ların oluşma ihtimalini azaltır. Ama sadece azaltır, yok edemez. Sonuçta teorinin kendisinin belirttiği gibi, yokluk varlığa eşittir.
Kısacası, Problemli kaotik bir hayatın içinde yaşadığını bilmek ve bunu kabullenmek; sonuç olarak ne istediğini bilmek ve de denkleme çok fazla düşünce veri vs eklememek gerekir.
sonsuza giden bir seri için x=0 diyemeyiz x=1 ile x= 0 değerleri arasında gidip gelir x in ortalama değeri vardır (ya da average değeri) o da x=1/2 dir. her iki taraftan -1 çıkarıp – parantezine alarak eşitliği değiştirmeden x in average değerini göstermişsin.yani hem x = 0 hem x=1/2 denemez ilki sonlu bir serideki x in alabileceği değerdir (x=1 de olabilir serinin nerede duracağına bağlı) ikincisi ise x in ortalama değeridir.(sonsuz seri için)
This question, and similars, was definitively settled by Cauchy in his Cours d’Analyse, 1821.
The basic idea is that you cannot extend blindly Algebra to Calculus. You have to restrict to convergent series, sum and limit. Otherwise you can prove anything including 1=0.
x = 0 … demek x’in sonlu bir değer olduğunu gösterir, sonsuz değil (!)
x = 0 = 1 – 1 + 1 – 1…… + 1 – 1 (!) burada bitiyor, sonsuza kadar gitmiyor. O zaman her iki taraftan 1 çıkartırsak:
x – 1 = -1 + 1 – 1 + 1 – 1…… + 1 – 1 … – parantezine de alalım bakalım:
x – 1 = -(1 – 1 + 1 – 1 + 1…… – 1 + 1) … en sonda +1 var, bunu parantezin dışına çıkartalım:
x – 1 = (1 – 1 + 1 – 1 + 1…… – 1) – 1 … evet şimdi parantezin içi x oldu. O zaman:
x – 1 = x – 1
Bunun farklı örnekleri de mevcut. Sıfır parantezine almak:
1 = 1 … ile başlayalım. Her iki tarafa 2 ekleyelim:
1 + 2 = 1 + 2 … şimdi her iki tarafı 3 ile çarpalım:
3 * (1 + 2) = 3 * (1 + 2) …bu çarpımı da dağıtalım:
3 * 1 + 3 * 2 = 3 * 1 + 3 * 2 … şimdi 1 li terimleri eşitliğin solunda, 2 li terimleri de sağında olacak şekilde yer değiştirelim:
3 * 1 – 3 * 1 = 3 * 2 – 3 * 2 … buraya kadar herşey normal. şimdi bir ilüzyon yapalım:
1 * (3 – 3) = 2 * (3 – 3) …. (3-3) ler birbirini götürdü, sadeleşince:
1 = 2 … aaa demek ki herşey birbirine eşitmiş 🙂
Yapılan ilüzyon 0 parantezine almaktır. 0/0 belirsizdir. Demek ki sıfırlarla ve sonsuzlarla cebir bu şekilde yapılmazmış 😉